غزلی زیباازحضرت آیت لله خامنه ای رهبرمعظم انقلاب اسلامی ایران دروصف امام زمان اروحناه له فداه
من اراشکی که می ریزد زچشم یار می ترسم
ازآن روزی که مولایم شودبیمارمی ترسم
همه ماند ییم درجهلی شبیه عهددقیانوس
من ازخوابیدن مهدی درون غارمی ترسم
رهاکن صحبت یعقوب وکوری وغم وفرزند

من ازگرداندن یوسف سرِبازار می ترسم
همه گوینداین جمعه بیاامادرنگی کن
ازاینکه بازعاشوراشود تکرارمی ترسم
سحرشدآمده خورشید اما آسمان ابریست
من ازبی مهری این ابرهای تار می ترسم
تمام عمر خود رانوکر این خاندان خواندم
ارآن روزی که این منصب کنم انکار می ترسم
طبیبم داده پیغامم بیادارویت آماده است
ارآن شرمی که دارم ازرخ عطار می ترسم
شنیدم روزوشب ازدیده ات خونِ جگر می ریزد
من از بیماری آن دیده خونبار می ترسم
به وقت ترس و تنهایی توهستی تکیه گاه من
مراتنهامیان قبرخود نگذارمی ترسم
دلت شکسته ارمن لکن ای دلدار رحمی کن
که ازنفرین و ازعاق پدربسیار می ترسم
هزاران بارمن رفتم ولی شرمنده برگشتم